پرتره یک روش پژوهش کیفی است که از روش های قوم نگاری و پدیدارشناسی نشئت گرفته است. این روش به دنبال توصیف، درک و تفسیر تجربیات پیچیده انسانی با تکیه بر ترکیب آگاهانه ای از ویژگی های مثبت هر دو روش پدیدارشناسی و قوم نگاری در راستای ایجاد پرتره های معتبر و دقیق تر از مشارکت کنندگان در پژوهش است. به سخن دیگر این روش به دنبال ترکیب بین داستان نویسی هنری و دقت علمی در پژوهش است. نخستین بار روش پژوهش پرتره در حوزه آموزش وپرورش و رهبری آموزشی بکار گرفته شد، ولی امروزه در حوزه هایی مانند مددکاری اجتماعی، پرستاری، بهداشت، روانشناسی و جرم شناسی نیز کاربرد دارد. بر این اساس مقاله حاضر سعی دارد تا خوانندگان را با ساختار، اصول و کاربرد این روش در حوزه های علوم انسانی و اجتماعی آشنا کند.
