یکی از مهمترین مؤلفههای کارامدی در تعاملات بینالمللی دانشگاهها، وجود سرمایه انسانی است که از آگاهی، شایستگی و مهارت لازم برخوردار باشد. از سوی دیگر، یک دانشگاه زمانی میتواند در رقابت و تعامل با سایر دانشگاهها نقش شایسته و بایستهای را ایفا کند که از سرمایههای انسانی شایسته در راستای تحقق این امر برخوردار باشد. در این میان، اعضای هیأت علمی بهعنوان یکی از منابع انسانی مهم هر دانشگاه، میتوانند نقش مهمی برای نیل به این مقصود ایفا کنند. هدف مقاله حاضر، شناسایی شایستگیهای اعضای هیأت علمی در تعاملات بینالمللی است .برای دستیابی به این هدف، پژوهشگران با استفاده از روش تحلیل اسنادی و تحلیل محتوای کیفی به بررسی مدلها و پژوهشهای موجود در خصوص شایستگی اعضای هیأت علمی بینالمللی و شایستگی اعضای هیأت علمی در تعاملات بینالمللی، پرداختند. براین مبنا، الگوی شایستگی اعضای هیأت علمی در تعاملات بینالمللی، تدوین شد. نتایج پژوهش نشان داد که شایستگیهای اعضای هیأت علمی در تعاملات بینالمللی، شامل شایستگی میانفرهنگی، شایستگی ارتباط بینالمللی و شایستگی کارگروهی است.
