استفاده از مصالح نوین و سازگار با محیط زیست در جهت تثبیت خاک های مسئله دار یکی از چالش های پیش روی مهندسان ژئوتکنیک می باشد. نانورس ها به دلیل سطح مخصوص بالا، وزن مخصوص پایین و ریز بودن ذرات واکنش پذیری بالایی داشته و همچنین به دلیل یکسان بودن جنس آن ها با مصالح خاکی به عنوان یک تثبیت کننده موثر و سازگار با محیط زیست در نظر گرفته می شوند. در پژوهش حاضر اثر نانورس بر خصوصیات رفتاری خاک ریزدانه رسی کرمانشاه ارزیابی شده است. به این منظور پس از انجام آزمایش های شاخص روی خاک پایه، نانورس به میزان 5/0، 1، 2 و 4 درصد وزن خشک خاک به خاک افزوده شده و آزمایش های حدود اتربرگ، تحکیم، مقاومت فشاری تک محوری و نسبت باربری کالیفرنیا در دوره های عمل آوری 1، 14، 28 و 60 روزه صورت پذیرفته است. همچنین پایداری نمونه های تثبیت شده با اعمال سیکل های تر و خشک بررسی شده و به منظور بررسی اثر نانورس بر ریز ساختار خاک نیز از نمونه های تثبیت نشده و تثبیت شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی تصویربرداری گردیده است. نتایج نشان می دهد که عملکرد تثبیت به میزان قابل توجهی به مقدار نانورس و دوره های عمل آوری وابسته است. همچنین مطابق نتایج، میزان بهینه نانورس 4% می باشد و حضور این میزان نانورس و افزایش دوره های عمل آوری سبب افزایش شاخص خمیری، مقاومت فشاری، نسبت باربری خاک و کاهش ضرایب تحکیم، نشست، فشردگی، نفوذپذیری و تورم خاک گردیده است. قابل ذکر است که پایداری خاک در برابر شرایط محیطی نیز افزایش یافته است.
