مهدی رضایی صامتی

هدف از این پژوهش، مطالعه اثر جذب گاز هیدروژن سولفید و جایگزینی اتم های بور و نیتروژن بر خواص ساختاری و الکتریکی نانولوله بریلیوم اکسید آرمچیر (4.4) و (5.5) می باشد. برای این منظور 40 مدل جذبی انتخاب شده است و کلیه محاسبات برای تمام مدل ها با استفاده از نظریه تابعی چگالی (DFT)، در سطح B3LYP/6-31G(d) و نرم افزار گوسین 09 انجام شده است. با استفاده از ساختارهای بهینه شده، پارامتر های ساختاری، HOMO و LUMO، NMR، NBO، AIM و سایر پارامتر های کوانتومی محاسبه گردیده است. 1- طول و زاویه پیوند تمام اتم های اطراف موقعیت های جایگزینی نسبت به مقدار اولیه تغییر می کند. با جذب گاز H2S مقدار طول و زاویه پیوند نیز اندکی نسبت به مقدار اولیه تغییر خواهد کرد. 2- پارامتر های NMR نشان می دهند که با جایگزینی اتم های بور و نیتروژن پارامترهای CSI تمام اتم های مجاور موقعیت جایگزینی کاهش می یابد و با جذب گاز H2S این پارامترها اندکی نسبت به مقدار اولیه تغییر می کنند. 3- نتایج تجزیه و تحلیل HOMO و LUMO نشان می دهد که تراکم HOMO بیشتر در سطح بیرونی و تراکم LUMO بیشتر در سطح داخلی نانولوله بریلیوم اکسید می باشد. 4- نتایج مربوط به بار NBO و مولیکن نشان دهنده این است که گاز H2S بر سطح نانولوله در برخی مدل ها اثر الکترون دهندگی دارد. 5- با بررسی نتایج مربوط به AIM می توان به این نتیجه رسید که پیوندهای تشکیل شده از نوع کووالانسی ضعیف می باشند. 6- نتایج پارامترهای کوانتومی نشان داد که نانولوله بریلیوم اکسید خالص و جایگزین شده با بور و نیتروژن یک انتخاب مناسب برای استفاده به عنوان حسگر برای شناسایی گاز H2S است.