در این پروژه ما جذب یون سیانید را بر سطح نانولوله های بورفسفید مدل های آرمچیر (4,4) و زیگزاگ (0و8) در حالت های خالص و جایگزین شده با آلومینیوم و گوگرد با استفاده از نرم افزار گوسین 09 و مجموعه بنیادی B3LYP/ 6-31G(d) در سطح تئوری بررسی نمودیم. نتایج نشان داد که انرژی جذب در همهی مدل های جذبی منفی است و همهی مدل های جذبی از دیدگاه ترمودینامیکی مطلوب هستند. مقدار مثبت آنالیز NBO نشان می دهد که انتقال بار از یون سیانید به نانولوله اتفاق می افتد به همین دلیل خواص الکتریکی نانولوله نسبت به حالت اولیه دستخوش تغییر می شود. نتایج کوانتومی نشان داد که با جایگزینی آلومینیوم و گوگرد واکنش پذیری نانولوله برای جذب یون سیانید افزایش می یابد. نتایج محاسبات گویای آن است که نانولوله بورفسفید خالص و جایگزین شده با آلومینیوم و گوگرد می تواند جاذب مناسبی برای یون سیانید باشد.
