هدف از این پژوهش، مطالعه اثر جایگزینی ژرمانیوم و جذب یون سیانید بر روی نانولوله های آلومینیوم فسفید آرمچیر (3،3) و (4،4) و مدل های زیگزاگ (6،0) و (8،0) می باشد. برای این منظور در ابتدا همه ساختارها با روش B3LYP/6-31G* و در چارچوب تئوری تابع چگالی بهینه شده است. 1- نتایج نشان می دهد جایگزینی ژرمانیوم باعث افزایش طول پیوند و کاهش زاویه پیوند در مجاورت دوپ می شود. اما بعد از جذب یون سیانید طول و زاویه پیوند تغییر چشم گیری نشان نمی دهد. 2- نتایج NMR نشان می دهد مقادیر CS اتم های P بیشتر از اتم های دیگر تغییر می کند علت آن جفت الکترون های غیر پیوندی اتم فسفر می باشد. 3- مقایسه نتایج پارامترهای کوانتومی نشان می دهد در همه مدل ها گپ انرژی پتانسیل یونیزاسیون و سختی کل افزایش می یابد که نشان دهنده ی افزایش فعالیت نانولوله می شود. 4- نتایج انرژی جذب نشان می دهد، در همه مدل ها انرژی جذب منفی می باشد و در مدل c از نظر ترمودینامیکی مطلوب تر می باشد. نتایج نشان می دهد جایگزینی ژرمانیوم در نانولوله آلومینیوم فسفید انتخاب مناسبی برای جذب یون سیانید می باشد.
