هدف از این طرح پژوهشی ساخت نانوذراتی از فلزات نوبل همچون مس، نقره و یا اکسید آنها با روش الکترولیز پلاسما می باشد. در فصل اول به کلیاتی از فناوری نانو اشاره می شود. فصل دوم نیز بطور خلاصه و دوره ای به روش های سنتز ذرات فلزی و اکسیدی با استفاده از پلاسما می پردازد. در فصل سوم تلاش های انجام شده برای سنتز ذرات مس و نقره و اکسید آنها با روش های متنوع الکترولیز مورد اشاره قرار می گیرد. ابتدا گزارش های تجربی از روش الکترولیز معمولی با جریان مستقیم و متناوب و نیز الکترولیز با الکترود پلاسما هم در وضعیت آندی و هم در وضعیت کاتدی ارائه می شود. مشاهدات نشان می دهد که در الکترولیز پلاسما، به موازات الکترولیز معمولی تغییراتی در محلول الکترولیتی به واسطه برهمکنش با پلاسما رخ می دهد ولی هیچ اثری از احیای مستقیم مس و نقره با جو هوا از داخل محلول وجود ندارد. در انتهای فصل روش الکترولیز پلاسمای کاتدی با محلول نیترات مس و نیترات نقره و نیز ترکیب آنها که منجر به سنتز نانوذراتی از نیترات بازی مس و نیز پراکسید نقره و اکسی نیترات نقره می شود گزارش می گردد. مشاهدات نشان می دهد که با روش الکترولیز پلاسمای کاتدی پین-به-الکترولیت می توان انواع متنوعی از نانوذرات سنتز کرد. این روش سنتز می تواند در فن آوری های مختلفی از جمله باطری های ابرشارژی و نیز بیوپزشکی برای درمان سرطان و ایدز پرکاربرد باشد. جزئیات نتایج و ارائه پیشنهاد های ادامه کار در فصل چهار آورده شده است.
