طراحی فراگیر به دنبال تمرکز بر سودمندی فعل طراحی برای همه انسان ها است. استقرار و مکان یابی مناسب هر عنصر در فضای شهر و ارتباط منطقی و مناسب آنها با یکدیگر نیز موضوعی است که ریشه در رعایت عدل دارد. توزیع عادلانه امکانات شهری و فراهم آوردن امکان دسترسی متعادل برای ساکنین مورد مهم دیگری است که رعایت آن نشانه تجلی عدالت در شهر است . امروزه فراهم ساختن امکان دسترسی و استفاده مناسب برای همه، به عنوان یک ضرورت اساسی در زندگی مدنی شناخته شده است و به منظور تحقق این امر تلاش های مختلفی در محیط های مسکونی در سراسر جهان صورت می گیرد و این بدان معناست که افراد در سنین متفاوت و با سطوح مختلف توانایی می بایست بتوانند از محصولات و فضاهای موجود استفاده نمایند. در این مقاله با استفاده از راهبرد تحقیق توصیفی - تحلیلی ضمن تبیین مفهوم عدالت در دین اسلام و بررسی ارتباط آن با مسائل حاکم بر شهرسازی و طراحی شهری، اصول حاکم بر طراحی فراگیر (Universal Design) در راستای تحقق عدالت در شهرسازی اسلامی مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
