مناسب سازی محیط شهری پس از پایان جنگ جهانی دوم ، بطور جدی در شهرهای مختلف اروپا مورد توجه خاص قرار گرفت . این موضوع در کشور ایران نیز پس از پایان جنگ تحمیلی مورد توجه قرار گرفته است اگر چه بررسی وضعیت موجود در کشور حاکی از نامناسب بودن فضاهای شهری برای تردد افراد معلول و ناتوان یا کم توان می باشد . امروزه سازمان ملل متحد بر روی تساوی حقوق استفاده از محصولات و فضاها تمرکز و تاکید فراوان داشته و این بدان معناست که افراد در سنین متفاوت و با سطوح مختلف توانایی می بایست بتوانند از محصولات و فضاهای موجود استفاده نمایند . در این مقاله با استفاده از راهبرد تحقیق کیفی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و میدانی ، موانع و مشکلات عبور و مرور عابرین پیاده در سه نقطه ی خیابان بوعلی سینای شهرهمدان مورد بررسی قرار گرفت و بر مبنای طراحی فراگیر و با هدف کاهش موانع فیزیکی و نگرشی میان افراد معلول و غیر معلول ، راهکارهایی در راستای تسهیل عبور و مرور افراد پیاده ارائه گردیده است .