زعفران گیاهی علفی، چند ساله، از جنس کرکوس و متعلق به خانواده زنبقیان است و از نظر دارویی اهمیت زیادی دارد. امروز به علت کمبود زمین کشاورزی و هم چنین کمبود آب و آلودگی های محیط زیست، کشاورزان مجبور به استفاده بیش تر از زمین های کشاورزی هستند. به این خاطر کشاورزان به سمت نانوکودها و ریزمغذی ها که بازده زیاد و آلودگی کم تر دارند سوق نموده اند. به منظور بررسی تأثیر نانو کودها مختلف روی عملکرد کمی و کیفی زعفران، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و شش تیمار در شهرستان ملایر انجام شد. تیمار های آزمایشی شامل نانو کود های آهن، منگنز، بور، پتاسیم، روی و شاهد (عدم استفاده از نانو کود) بودند، که غلظت مورد استفاده از هر نانو کود دو در هزار بوده است. که بعد از انجام آزمایشات، داده ها با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی آن است که تاتیر نانو کودها بر روی میزان رطوبت نسبی آب ، کلروفیل a ، کلروفیل کل ، آنتوسیانین و پرولین، میزان قند محلول و الیگوساکارید غیراحیا-کننده معنی دار بود . تفاوت میان شاهد و سایر تیمارها برای کلروفیلb ، کاتالاز و پراکسیداز وجود دارد ولی معنی دار نبود.و هم چنین تاثیر نانو کودها بر میزان پروتئین و فنل معنی دار بوده که به ترتیب بیش ترین میزان پروتئین و فنل در تیمارهای آزمایشی پتاسیم ، بور و منگنز مشاهده شده است.
