شوری آب و خاک یکی از عوامل محیطی است که سبب ایجاد تنش و محدود شدن رشد و تولید گیاهان می شود. بنابراین یافتن روش ها و استراتژی هایی برای القاء مقاومت به تنش یا اصلاح اثرات زیان بار شوری بر گیاهان موردتوجه قرارگرفته است. یکی از راهکارها برای غلبه بر اثرات نامطلوب شوری، کاربرد تنظیم کننده های رشد گیاهی است. به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش شوری و اسید سالیسیلیک بر شاخص های کمی و کیفی گیاه دارویی بالنگو یک آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل بر اساس طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار انجام شد. دو فاکتور آزمایشی شامل 5 سطح مختلف شوری (0، 2، 4، 6، 8 دسی زیمنس بر متر) و 2 غلظت مختلف از اسید سالیسیلیک (0، 200 قسمت در میلیون) بودند. طبق نتایج بدست آمده، با افزایش سطح شوری، پارامترهای رشدی گیاه (ارتفاع بوته، تعداد برگ، وزن هزار دانه، تعداد دانه در بوته)، نسبت یون پتاسیم بر سدیم، مقادیر کلروفیل، پروتئین کل، قندهای محلول و نامحلول کاهش یافت. از طرف دیگر، مقادیر پرولین، ظرفیت آنتی اکسیدانی کل و غلظت یون های سدیم و پتاسیم افزایش یافت. کاربرد اسید سالیسیلیک منجر به کاهش میزان پرولین، آنزیم پراکسیداز و غلظت عنصر پتاسیم شد. همچنین اسید سالیسیلیک باعث افزایش وزن هزاردانه، تعداد دانه در بوته، آنزیم کاتالاز و مقادیر کربوهیدرات های احیا و غیر احیا شد. تیمار اسید سالیسیلیک تأثیر معنی داری بر مقادیر کلروفیل برگ نداشت.
