به منظور بررسی تأثیر انواع کودهای آلی و شیمیایی بر روی خصوصیات رشدی، عملکرد و اجزاء عملکرد گوجه فرنگی، آزمایشی با شش تیمار و سه تکرار و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه شهید بهشتی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد، کود شیمیایی، کود گاوی، کود مرغی، ورمی کمپوست و کمپوست زباله بودند. بر اساس نتایج اثر تیمارها بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی و شاخص سطح برگ معنی دار بود. تیمار ورمی کمپوست و کود شیمیایی بیش ترین(2/6) و تیمار شاهد کم ترین (3/3) شاخص سطح برگ را داشتند. بالاترین وزن خشک اندام های هوایی در واحد سطح در تیمارهای ورمی کمپوست و کود شیمیایی و کمترین مقدار آن در تیمار شاهد مشاهده شد. در همه تیمارهای کودی عملکرد و اجزای عملکرد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. تیمار کود شیمیایی و ورمی کمپوست به ترتیب با عملکرد 9/22 و 8/20 تن در هکتار بیش ترین و تیمار شاهد با 5/7 تن در هکتار کم ترین عملکرد میوه را داشتند. اثر تیمارهای آزمایشی بر تعداد میوه در بوته معنی دار بود ولی تیمارهای مختلف تأثیر معنی داری بر میانگین وزن میوه نداشتند. کاربرد کودهای آلی و شیمیایی موجب افزایش معنی دار تعداد گل در مقایسه با تیمار شاهد شد به صورتی که تعداد گل در بوته در تیمار کود شیمیایی و ورمی کمپوست در مقایسه با تیمار عدم مصرف کود به ترتیب 143 و 129 درصد افزایش یافت. با توجه به اثرات مثبت و معنی دار همه کودهای آلی مورد مطالعه در این آزمایش به نظر می رسد که می توان گوجه فرنگی را به عنوان یک گیاه مهم جهت تولید در نظام های کشاورزی ارگانیک و کم نهاده مورد توجه قرار داد.
