ﺗﻨﺶ خشکی ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎی ﻛﺎﻫﺶ ﻋﻤﻠﻜﺮد و ﺗﻮﻟﻴﺪ در گیاهان زراﻋﻲ، ﺑﺎﻏﻲ و داروﻳﻲ در ﺟﻬﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. اﺳﻴﺪ ﻫﻴﻮﻣﻴﻚ ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻳﻚ اﺳﻴﺪ آﻟﻲ و آﺳﻜﻮرﺑﺎت ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻳﻚ آﻧﺘﻲاﻛﺴﻴﺪان ﻗﻮی ﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺒﻮد ﻋﻤﻠﻜﺮد گیاﻫﺎن در ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﻨﺶ خشکی ﻣﻮﺛﺮ واﻗﻊ ﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ارزﻳﺎﺑﻲ ﺗﻌﺪﻳﻞﺗﻨﺶ خشکی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﺳﻴﺪ ﻫﻴﻮﻣﻴﻚ و اﺳﻴﺪ آﺳﻜﻮرﺑﻴﻚ در گیاه داروﻳﻲ نعناع فلفلی، آزﻣﺎﻳﺸﻲ ﺑﻪﺻﻮرت ﻓﺎﻛﺘﻮرﻳﻞ در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﻛﺎﻣلا ﺗﺼﺎدﻓﻲ در ﺳﻪ ﺗﻜﺮار اﺟﺮا ﺷﺪ. ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی آزﻣﺎﻳﺶ ﺷﺎﻣﻞ خشکی (شاهد و تنش خشکی) و اﺳﻴﺪ ﻫﻴﻮﻣﻴﻚ و اﺳﻴﺪ آﺳﻜﻮرﺑﻴﻚ در ﺳﻪ سطح (0، 2 و 4 گرم در لیتر) ﺑﻮد.نتایج نشان داد که کلروفیل a تحت ﺗﺎﺛﻴﺮ ﺗﻨﺶ خشکی کاهش ﻳﺎﻓﺖ و ﻛﺎرﺑﺮد اﺳﻴﺪ ﻫﻴﻮﻣﻴﻚ و اﺳﻴﺪ آﺳﻜﻮرﺑﻴﻚ ﺗﺎ ﺣﺪودی ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺳﺒﺐ ﺟﺒﺮان اﻳﻦ ﺧﺴﺎرت ﺷﻮد. مقدار کلروفیل b و کاروتنوئید نیز ﺗﺤﺖ ﺗﻨﺶ خشکی کمتر از شاهد بود و کاربرد اﺳﻴﺪ ﻫﻴﻮﻣﻴﻚ و اﺳﻴﺪ آﺳﻜﻮرﺑﻴﻚ در سطوح بالا، موجب افزایش گردید. همچنین تنش خشکی موجب افزایش پرولین، آنتوسیانین و مالون دی آلدئید گردید. این نتایج می‌تواند گویای اثر تعدیل کننده تخفیف دهنده‌ها به ویژه کاربرد سطوح بالای آنها بر فرآیندهای فیزیولوژیک گیاه نعناع فلفلی تحت تنش خشکی باشد.
