بهمنظور ارزیابی تأثیر نانوکودهای آهن، منگنز و نیتروژن بر برخی از صفاا زراعفی و فیزیولوژیف ارقفام کنجد، آزمایشی مزرعهای بهصور فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391 در مزرعهای واقع در شمالغرب شهر دهلران اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل نوع رقم )بومی، دشتستان 2 و داراب 1( و نوع محلولپاشی نانوکودها )شاهد، منگنز، آهن و نیتروژن( با غلظت دو در هزار بودند. بر اساس نتایج برهمکنش محلولپاشی نانوکودها و رقم بر تعداد دانه در کپسول، وزن هفزار دانفه، عملکفرد بیولوژیف و شاخص برداشت در سطح پنج درصد معنیدار بود. مقدار کاروتنوئید و قند محلول گیاه فقط تحت تفأثیر تیمفار محلولپاشی نانوکودها قرار گرفت و بیشترین مقدار کاروتنوئید و قند محلول گیفاه در شفرایط اسفتااده از آهفن مشاهده شد. بیشترین مقفدار عملکفرد بیولوژیف ) 1331 گفرم در مترمربفع ( در رقفم دشتسفتان 2 و در تیمفار محلولپاشی منگنز و کمترین عملکرد بیولوژی ) 313 گفرم در مترمربفع ( در رقفم داراب 1 و در تیمفار شفاهد بهدست آمد. عملکرد دانه و مقدار کلروفیل a تحت تأثیر رقم و محلولپاشی قرار گرفت ولی برهمکنش تیمارها بر عملکرد دانه معنیدار نبود. بیشترین عملکرد دانه ) 211 گرم در مترمربع( در رقم دشتستان 2 مشفاهده شفد و اختلاف معنیدار با دو رقم دیگر داشت. بیشترین عملکرد دانه ) 189 گرم در مترمربع( در تیمار نفانوکود منگنفز مشاهده شد که اختلاف معنیدار با تیمار محلولپاشی آهن و شاهد ) 123 گرم در مترمربع( داشت. با توجفه بفه نتایج بهدستآمده بهترین رقم برای کاشت در منطقه مورد مطالعه رقفم دشتسفتان 2 اسفت. عفلاوه بفر ایفن اثفر نانوکود منگنز در بهبود عملکرد دانه ارقام مختلف کنجد قابلملاحظه بود بفه همفین دلیفل فمن توصفیه ایفن نانوکود برای تغذیه کنجد انجام مطالعا تکمیلی در ارتباط با اثرا این کود پیشنهاد می شود.
