اغراق نیست اگر گفته شود انگاره نظم عمومی مهم ترین محور نظام های قانونگذاری است. با این حال پاسخ به چیستی آن دست کم تاکنون آسان نبوده است. ایده ی جرم به مثابه خطای عمومی، طرح نگرش نظم عمومی در برابر نگرش حقوق فردی به عنوان معیار تفکیک نظام های فکری تقنینی و تصویب قوانینی با عنوان قانون نظم عمومی به عنوان مصداقی از رجعت به سیاستهای سختگیرانه در برخی از کشورها، بخشی از موضوعاتی هستند که حول محور این مفهوم غیر شفاف و پیچیده شکل گرفته اند.
