دیابت یک بیماری مزمن و شایعترین اختلال متابولیکی است. آلفا آمیلازبا تجزیه پلی ساکارید ها نقش مهمی در پیشرفت دیابت ایجاد میکند. یکی از راه های کاهش میزان قند خون مهار کردن آنزیم آلفا آمیلازبا استفاده از مهارکننده ها (طبیعی و سنتزی) به منظور کاهش هضم و جذب الیگوساکارید ها است. مهارکننده های این آنزیم از جذب مواد نشاسته ای جلوگیری کرده ومیزان قند خون را کنترل می کنند. اثرات مخرب وجانبی داروهای سنتزی، تحقیقات را به سمت داروهای طبیعی وگیاهی متمایل کرده است. هدف از این مطالعه بررسی قدرت مهارکنندگی ترکیبات فنولی در مقایسه با داروی آکاربوز(مهارکننده استاندارد) برپروتئین آلفا آمیلاز با استفاده از داکینگ مولکولی در مقایسه با داروی تجاری و شیمیایی آکاربوز می باشد.نتایج نشان داد ازمیان ترکیبات فنولی انتخاب شده نارینجنین با انرژی اتصال ۲/۹- کیلوکالری برمول به دلیل جاگیری مناسب در جایگاه فعال آنزیم آلفاآمیلاز توانایی مهارکنندگی بیشتری نسبت به آکاربوز از خود نشان داد. با توجه به برهمکنش ها با آمینواسیدهای کلیدی، نارینجنین توانایی مهارکنندگی بیشتری نسبت به ترکیبات دیگر دارد.
