هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین تاب آوری و ارتباط مثبت در مدرسه با نقش میانجی بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر مدارس متوسطه اول شهر بندرعباس بود. تحقیق حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دختر مدارس متوسطه اول شهر بندرعباس که حدود 2744 نفر که در سال تحصیلی 99-98 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می دادند. حجم نمونه مطابق با جدول کرجسی- مورگان برابر با 338 نفر برآورد شد که این تعداد به شیوه تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از جامعه آماری انتخاب شد. در این تحقیق از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003)، پرسشنامه ارتباط مثبت در مدرسه بتی و همکاران (2004)، و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (1989)، استفاده شد. همچنین در این تحقیق به دو روش توصیفی و استنباطی به تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده؛ که در سطح توصیفی از شاخص های آماری شامل: میانگین، میانه، انحراف استاندارد، واریانس؛ و در سطح استنباطی قبل از بررسی فرضیه ها با استفاده از آزمون کلوموگروف- اسمیرنوف به بررسی نرمال بودن توزیع داده های تحقیق و سپس به بررسی روابط بین متغیرها و فرضیه های تحقیق با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری و به طور اخص تکنیک تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار Amos پرداختیم. در نهایت یافته های تحقیق نشان داد که بین تاب آوری و ارتباط مثبت در مدرسه با نقش میانجی بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر مدارس متوسطه اول شهر بندرعباس رابطه معناداری وجود دارد.
