بررسی نقش هنر در ارتقاء معنویت، موضوعی است که در این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است. انسان امروزی در عین پیشرفت های علمی، تکنولوژیکی و اقتصادی، و رفاه و آسایش که به تبع این پیشرفت ها از آن برخوردار شده است، فاقد آرامش درونی است؛ این احساس خلاء منجر به بازگشت انسان به معنویت و دین شده است. یکی از راه های پر کردن خلاء معنوی و آرامش درونی، گرایش به سوی هنر است؛ البته هنری که دارای محتوای عقلانی، معنوی و اخلاقی است و هنر در چنین حالتی، می تواند احیاء کننده فطرت پاک انسانی باشد. با نظر به اهمیت جایگاه هنر و کارکردهای آن و با تعمق در برخی از این آثار، می توان اذعان کرد که هنر از طریق انتقال باورهای مذهبی، حرکت از حیات طبیعی محض به سمت حیات معقول، اعتلای اخلاقی و معنوی، بازگشت به خویشتن، تطهیر و تزکیه روان و پرورش منش آدمی، در ارتقاء معنویت در بعد فردی و اجتماعی مؤثر است
