محبوبه ضرابی

بکار بردن کود آلی در خاک در درجه اول روشی برای بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی خاک و بهبود در دسترس بودن مواد مغذیمی باشد. هدف از این مطالعه بررسی تفاوت در تجزیه و سرعت رهاسازی نیتروژن نیتراتی (NO3 -N)، فسفر (P)، پتاسیم (K) و سدیم (Na) از چهار نوعترکیبات آلی مختلف (کود دامی، ورمی کمپوست دامی، کمپوست زباله شهری و ورمی کمپوست آنها) می باشد. خاک بکار برده شده با 2 درصد از ترکیبات آلی تیمار شده، سپس روند رهاسازی نیتروژن نیتراتی،فسفر، پتاسیمو سدیم از ترکیبات آلی در طول 12 هفته انکوباتور (14/0، 1، 2، 3، 4، 6، 9 و 12 هفته) در درجه 3 ± 25 درجه سانتیگراد مورد مطالعه قرار گرفت. رهاسازی عناصر غذایی از ترکیبات آلی بهترین برازش را با تابع نمایی داشت. نتایج نشان داد، ترکیبات آلی بدون خاک بیشترین رهاسازی عناصر را در پایان دوره انکوباسیون نسبت به خاک های تیمار شده با ترکیبات آلی دارند.ترکیبات آلی با نسبتC/Nبالاتر دارای سرعت رهاسازی نیتروژن نیتراتی پایین تر هستند. میانگین درصدباقی مانده نیتروزن نیتراتی، فسفر ، پتاسیم و سدیم ترکیبات آلی پس از 12 هفته 77، 93، 30 و 57 درصد بدست آمد. کمترین درصد باقی مانده مربوط به پتاسیم بود. همچنین میانگین سرعت رهاسازی نیتروژن نیتراتی، فسفر، پتاسیم و سدیم در ترکیبات آلی استفاده شده به ترتیب 01/0، 023/0، 43/0 و 01/0 در هفته بدست آمد که رهاسازی پتاسیم از ترکیبات آلی از بقیه عناصر بیشتر بود. در خاک های تیمار شده با کمپوست زباله شهری، بالاترین آزاد سازی نیترروژن نیتراتی و سدیممشاهده شد و بالاترین آزاد سازی فسفر و پتاسیم مربوط به خاک های تیمار شده با کود دامی بود.نتایج ما نشان داد که سرعت رهاسازی عناصر غذایی از ترکیبات ورمی کمپوست شده، آهسته تر از ترکیبات ورمی کمپوست نشده صورت می گیرد.