محبوبه ضرابی

در این تحقیق آزمایشات ستونی آبشویی پتاسیم در چهار خاک با بافت متفاوت ( دو خاک با مقدار رس بیشتر از 43 درصد و دو خاک با مقدار رس کمتر از21 درصد)، تیمار شده با دو نوع بیوچار ( بیوچار پوسته چوبی گردو و بیوچار درختان جنگلی ) انجام شد. ابتدا خاک های مورد مطالعه با 5 درصد از بیوچارهای ذکر شده تیمار شده و همراه با خاک های شاهد به مدت 100 روز انکوباسیون شدند. سپس خاک های تیمار شده و شاهد در دو تکرار به داخل ستون های آبشویی انتقال داده شده و به مدت سی روز و هر روز با یک پوروالیوم محلول کلریدکلسیم یک صدم مولار در دمای 26 – 22 درجه سانتی گراد آبشویی شدند. فرایند آبشویی در خاک شماره 2 تیمار شده با بیوچارها، پس از 23 پورالیوم به دلیل بلوکه شدن ستون خاک متوقف شد. در زهاب های خارج شده میزان پتاسیم آبشویی شده اندازه گیری شد. جهت بررسی اثر بیوچارها بر جزءهای مختلف پتاسیم ( محلول ، تبادلی و غیرتبادلی ) در خاک های تیمارشده، جزء بندی پتاسیم قبل و بعد از آبشویی انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد آبشویی پتاسیم در خاک های شاهد و تیمار شده، با محتوای رس کمتر از 21 درصد، بیشتر از سایر خاک ها بود. در زمان های اولیه سرعت آبشویی در خاک های تیمار شده نسبت به خاک های شاهد، به دلیل آبشویی پتاسیم محلول و تبادلی، بالاتر بود. غلظت پتاسیم در اولین زهاب خارج شده از خاک های تیمار شده بالاتر از غلظت اولین زهاب خارج شده از خاک های شاهد و غلظت استاندارد اعلام شده توسطسازمان بهداشت جهانی برای پتاسیم موجود در آب ها (12 میلی گرم بر لیتر)، به دست آمد. غلظت پتاسیم در آخرین زهاب خارج شده از تمام خاک های مورد مطالعه، بجز خاک شماره 2 تیمار شده با بیوچار درختان جنگلی، کمتر از 12 میلی-گرم بر لیتر به دست آمد. مقدار پتاسیم تجمعی خارج شده از خاک های شاهد در دامنه 3/144-2/55 میلی گرم بر کیلوگرم و از خاک های تیمار شده با بیوچار پوسته چوبی گردو و بیوچار درختان جنگلی به ترتیب 3/276- 6/214 و 8/257- 0/161 میلی گرم بر کیلوگرم به دست آمد. بعد از 100 روز انکوباسیون در خاک های تیمار شده با بیوچار پوسته چوبی گردو جزهای مختلف پتاسیم، به ترتیب محلول> تبادلی > غیرتبادلی افزیش یافت، در حالی که در خاک های تیمار شده با بیوچار درختان جنگلی جزءهای مختلف، به ترتیب تبادلی> محلولی >غیرتبادلی افزایش یافت. در خاک های آبشویی شده بیشترین آبش