گونه های وحشی بادام اغلب تحمل زیادی به تنش های محیطی از جمله خشکی، شوری، دمای پایین و pH بالای خاک دارند. بدیهی است این گونه ها می توانند در برنامه های اصلاحی درختان میوه هسته دار به عنوان منابع مقاومت به تنش مورد استفاده قرار گیرند. علیرغم این که گونه های وحشی بادام در مناطق مختلف کشور شناسایی شده و بسیاری از خصوصیات کمّی و کیفی آنها مورد بررسی قرار گرفته اند، اما در خصوص ارزیابی پارامترهای ژنتیکی این صفات کار تحقیقاتی چندانی صورت نگرفته است. هدف از تحقیق حاضر برآورد وراثت پذیری برخی صفات مهم مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی مهم در بادام است تا در برنامه های اصلاحی بعدی مورد استفاده قرار گیرد.. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام گردید. در این تحقیق که بر روی دانهال های بادام اهلی (Prunus dulcis) و چهار گونه بادام وحشی (P. eburnea، P. eleagnifolia، P. haussknechti و P. scoparia) در محیط هیدروپونیک صورت گرفت، بذور در گلدان کشت و در گلخانه نگهداری شدند. اندازه گیری صفات پس از مدت دو سال که دانهال ها رشد نمودند، صورت گرفت. تجزیه آماری داده ها تنوع ژنتیکی معنی داری را برای صفات مورد بررسی در بین گونه ها نشان داد و وراثت پذیری صفات 56/97، 17/99، 67/98، 49/89، 35/98، 78/93 و 31/88 درصد به ترتیب برای سطح برگ، وزن تر کل گیاه، وزن خشک کل، محتوای نسبی آب برگ، تراکم روزنه ای، غلظت کلروفیل و پتانسیل آب برگ به دست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که وراثت پذیری بالایی برای این صفات آنتی اکسیدانی وجود دارد که نشان دهنده سهم بالای واریانس ژنتیکی در تنوع فنوتیپی می باشد.
