شهرنشینی سریع و صنعتی شدن باعث تخریب هوا، آب و کیفیت خاک در بیشتر نقاط جهان شده است (Afrifa et al., 2013). در این میان افزایش حضور و غلظت آلاینده های مختلف آلی و معدنی در آب های سطحی یک موضوع بحث برانگیز در کشورهای در حال توسعه است (Balogh et al., 2016). بیشتر این آلاینده ها ناشی از فعالیت های انسانی مانند معادن، ساخت و ساز، دفن زباله، کشاورزی، و تخلیه پساب ناشی از فعالیت های شهری، مسکونی و صنعتی است (El Nemr et al., 2016a; Venkatramanan et al., 2015; Yan et al., 2016). امروزه آب های سطحی به دلیل دسترسی آسان و سهولت تخلیه پساب ها و فاضلاب ها در معرض ورود حجم زیادی از انواع آلاینده ها قرار دارد (AL Obaldy et al., 2014; Misganw, 2015; Moghaddam et al., 2015)، از این رو به دلیل انتشار گسترده آلاینده ها به ویژه در مناطق شهری، امروزه، رودخانه های نواحی شهری بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند (Wang et al., 2018). رودخانه های شهری شامل رودخانه ها یا بخش هایی از یک رودخانه و همچنین کانال هایی (که ساخت بشر هستند اما به مرور زمان ویژگی های رودخانه های طبیعی را به دست آورده اند) است که در مناطق شهری سرچشمه گرفته و یا جریان می یابند. از نظر لندسکیپ اکولوژی، لندسکیپ رودخانه شهری یک عنصر مهم و نوعی کریدور اکولوژیکی در مناظر شهری است که نقش های اکولوژیکی مهمی از جمله فراهم کردن زیستگاه، عمل کردن به عنوان فیلتر و منابع و مخازن آب و غیره را دارند. آنها همچنین تنوع چشم انداز شهری را افزایش می دهند، زندگی شهروندان شهری را غنی می کنند و به ثبات، آسایش و پایداری در توسعه شهری کمک می کنند(Yue, 2012). اما این در حالی است که فعالیت های انسانی منجر به کاهش طبیعی بودن، تنوع و زیبایی مناظر رودخانه های شهری شده است