تریکلوزان با فرمول شیمیایی C12H7Cl3O2 یک ترکیب ضد میکروبی است که کاربرد گسترده ای در تولید محصولات دارویی، بهداشتی و آرایشی از جمله صابون، خمیر دندان و ... دارد و خطر بالقوه ای برای تهدید سلامت انسان و آبزیان محسوب می شود. به همین دلیل نگرانی عمومی در مورد پراکنش تریکلوسان در محیط زیست و افزایش خطر سرطان کبد، وقوع ناهنجاری های ساختاری و کاهش باروری و ضعف سیستم تولید مثلی وجود دارد. در این مطالعه بیومارکرهای هیستوپاتولوژی تخمدان و شاخص گنادی در ماهی گورخری پس از مواجهه 45 روزه با غلظت های 005/0، 05/0، 5 و 50 میلی گرم بر لیتر تریکلوسان در شرایط نیمه - استاتیک بررسی شد. رنگ آمیزی تخمدان توسط هماتوکسیلین و ائوزین صورت گرفت. نتایج نشان داد که مواجهه با تریکلوسان در هیچ یک از تیمارها منجر به بروز تاثیر معنی دار در زنده مانی و فاکتور k نمی شود. همچنین در همه تیمارها کاهش شاخص گنادی و در تیمارهای با غلظت بالاتر بروز عوارض تخمدانی شامل چروکیدگی اووپلاسم، تخریب زرده اووپلاسم، التهاب گرانولوما، جدا شدن لایه سلول های گرانولوزا از غشای پایه و رها شدن مایع پروتئینی در فضای بینابینی تخمدان دیده شد. همچنین تعداد زیادی از اووسیت های ویتلوژنیک آترتیک در غلظت های بالاتر در تخمدان ها دیده شد. افزایش تعداد فولیکول های آترتیک در تخمدان تاثیرات منفی بر باروری خواهد داشت و بروز عوارض تخمدانی ایجاد شده، نشان می دهد مواجهه مزمن با غلظت های تحت کشنده تریکلوسان منجر به افزایش ویژگی استروژنیک تخمدان و تاثیرات غیر قابل بازگشت تولید مثلی در جنس ماده می شود.
