اخیرا، مطالعات علمی نشان می دهد که حضور میکروپلاستیک ها در اکوسیستم های آبی به طور فزاینده ای افزایش یافته است. واژه میکروپلاستیک اولین بار در سال 2004 در توصیف قطعات پلاستیک با اندازه تقریبی 50 میکرون که در ستون آب و خط ساحلی یافت شده بودند، استفاده گردید. در حال حاضر این واژه، عموماً برای توصیف ذرات ریز پلاستیک یافت شده در سراسر اقیانوسها که اندازه ای کوچکتر از 5 میلی متر تا 1 میکرومتر دارند، استفاده می شود. علاوه بر تجزیه و شکستن از قطعات پلاستیکی بزرگتر، مقادیر قابل توجهی از ذرات پلاستیکی با اندازه های میکرو و کوچکتر، بدلیل فعالیت های مستقیم انسان به شکل گرانولها و پلت های رزینی (6−2) میلی متری ممکن است در حین انتقال و جابجایی، به منابع آبی راه پیدا کنند، همچنین استفاده روز افزون از محصولات آرایشی- بهداشتی محتوی میکروپلاستیک همچون ماسک های صورت، کرمها یا فومهای لایه بردار، خمیرهای ریش تراشی، شامپوهای بدن و خمیردندان در افزایش میکروپلاستیک ها در محیط های آبی تاثیرگذار بوده اند. مطالعات آزمایشگاهی و میدانی مدارک جدیدی مبنی بر سرنوشت زباله های پلاستیکی رها شده در محیط های آبی فراهم کرده است. این زباله ها، به علت حضور در همه زیستگاه های آبی در بخش های مختلفی شامل نمونه های پلانکتونی، شن های سواحل، رسوبات دریایی، نمونه های مهره دار و بی مهرگان آبزی و همچنینی در تماس با سایر آلاینده های آبی مورد بررسی علمی قرار می گیرند. این تحیق به بررسی ماهیت، منابع انتشار، ویژگی ها و تاثیرات مختلف حضور میکروپلاستیک ها بر سلامت آبزیان می پردازد.
