فلزات سنگین در سطوح مختلف آب های سطحی یافت می شوند. آنها می توانند وارد شبکه های غذایی شده و انواع متفاوتی از آلودگی ها را وارد بدن جانوران آبزی نموده و سلامت آنها را به خطر بیاندازند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تجمع زیستی سه فلز سنگین قلع، سرب و روی در گونه ای با ارزش و حیانی که مورد تغذیه سایر گروه های جانوری قرار می گیرند، می باشد. به منظور انجام این تحقیق از عضله ماهی کپور معمولی نمونه برداری صورت گرفت. برای نمونه برداری در ماهی از شش ایستگاه استفاده شد، که به ترتیب ایستگاه 1حاوی فاضلاب های شهری و صنعتی (پیربازار)، ایستگاه 2 حاوی فاضلاب های شهری (انزلی)، ایستگاه 3 حاوی منطقه ی دپوی زباله (بشمن) و ایستگاه 4 (آبکنار) حاوی مقادیر ناچیزی از پسماندهای حاصل از کشاورزی بودند. ایستگاه های واقع در مناطق شرقی آلوده تر از ایستگاه های غربی تالاب گزارش شدند). بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق، ایستگاه انزلی (بیشترین میزان آلودگی) و ایستگاه آبکنار (کم ترین میزان آلودگی) را از خود نشان دادند. در مجموع در بیشتر ایستگاه های مورد مطالعه میزان آلودگی بیشتر از حد استاندارد جهانی FAO/WHO به دست آمد. فلز سنگین سرب نیز بیشترین میزان بزرگنمایی زیستی را نسبت به سایر آلاینده ها از خود نشان داد.