هدف این مطالعه بررسی تغییر در شاخص گنادی (GSI)، تغییرات تولید ویتلوژنین و هیستوپاتولوژی در تخمدان ماهی گورخری به عنوان گونه ای الگو، در غلظت های غیرکشنده 002/0، 02/0، 2/0، 2 و 20 میکروگرم بر لیتر کلرید کادمیوم در مواجهه 21 روزه است. نتایج نشان داد که مواجهه با کلرید کادمیوم در هیچ یک از تیمارها منجر به بروز تاثیر معنی دار در زنده مانی و بقاء ماهی ها نشد. اما فاکتور شاخص گنادی و غلظت ویتلوژنین در کل بدن هموژن شده ماهی در همه تیمارها با افزایش غلظت کلرید کادمیوم کاهش معنی داری یافت. تغییرات هیستوپاتولوژی تخمدان شامل افزایش فولیکول های آترتیک، کاهش اووسیت های ویتلوژنیک، خون ریزی، پرخونی، چین خوردگی غشای برخی از اووسیت ها، هایپرتروفی سلول های گرانولوزا، رها شدن مایع پروتئینی در فضای بینابینی تخمدان و کاهش تشکیل گرانول های زرده در اووسیت های ویتلوژنیک بود که این تغییرات می تواند نشان دهنده اختلال در تولید مثل ماهی ماده باشد. در این مطالعه افزایش فولیکول آترتیک و کاهش بیومارکر پروتئینی ویتلوژنین پلاسما منجر به بروز تاثیرات منفی در باروری ماهی شده و مواجهه مزمن با غلظت های غیرکشنده کلرید کادمیوم منجر به بروز تاثیرات آنتی استروژنیک و تاثیرات غیرقابل برگشت در تولید مثل ماهی ماده شد.
