هدف از این پژوهش بررسی نقش مولفه های بصری بر ادراک فضایی در بناهای فرهنگی می باشد. این تحقیق ابتدا با برداشت محیطی و با استفاده از نقشه های شناختی غیر زایشی نحوه ی مسیر یابی و حرکت ناظرین و بازدیدکنندگان را به دست آورده و سپس برای دقیق تر شدن مسیر یابی، با استفاده از نرم افزار نحو فضا حرکت 250 ناظر را در خروجی عامل اساس شبیه سازی نموده و و مسیر آن ها استخراج شد. سپس با همپوشانی نقشه های شناختی غیر زایشی و مسیر یابی شبیه سازی شده توسط نرم افزار Depth map محتمل ترین مسیر حرکتی به دست آمد. در گام بعد مسیر به دست آمده در نرم افزار Syntax 2D وارد شده و سه مولفه بصری مربوط به حوزه ی دید شامل؛ مساحت، بسته شدگی و فشردگی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین رابطه ی بین شاخص های پیکربندی فضایی (همپیوندی، عمق و عمق قابل پیمایش) با مولفه های بصری مورد سنجش قرار گرفته و بیشترین نقاط همپوشانی فضایی این مولفه ها با یکدیگر مقایسه شد. نتایج نشان داد که تغییرات در پیکربندی فضایی که سبب تغییر در مولفه های بصری شده است بر خوانش فضایی و همچنین ادراک فضایی تاثیر گذار بوده است .
