افراد زیادی با استفاده از جراحی زیبایی در ظاهر اعضاء بدن تغییراتی به منظور ترمیم و یا زیبایی انجام می دهند. تا زمانی که هدف از جراحی زیبایی شخصی باشد ماهیّت حقوقی ندارد. ولی در خیلی موارد شخص جراحی شده با مخفی کردن جراحی و با جلب نظر طرف مقابل اقدام به ازدواج می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی ماهیّت این جراحی و اثر آن بر رابطۀ زوجین است. بر اساس نتایج آن در صورتی جراحی زیبایی سبب اشتباه طرف مقابل در شخصیت جراحی کننده شود عقد باطل است. در صورتی که سبب تغییر مصنوعی صفات و ویژگیهای جراحی کننده شود طرف مقابل خیار تخلف از شرط صفت صریح یا بنایی خواهد داشت و در صورتی که سبب فریب طرف مقابل شود تدلیس بوده و خیار فسخ به خاطر تدلیس ایجاد خواهد شد. در هر صورت زیاندیده می تواند خسارت خود را از عامل ورود زیان مطالبه نماید.
