روح الله کریمی

کاربرد عناصر ریزمغذی آهن و منگنر نقش مهمی در بهبود شاخص های کیفی و بیوسنتز ترکیبات فنولی در انگور دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر محلول پاشی سیترات آهن (0، 5/0 و 1 درصد) و سولفات منگنز (0 و 1 درصد) بر شاخص های طعم و میزان تجمع ترکیبات فنولی غالب در انگور (Vitis vinifera L.) رقم یاقوتی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با نه تیمار و سه تکرار (یک تاک در هر واحد آزمایشی) انجام شد. برای این منظور در بهار سال 1402 تعداد 27 تاک انگور با شرایط رشد و هرس یکنواخت واقع در تاکستان تحقیقاتی شماره یک دانشگاه ملایر انتخاب و نشانه گذاری شد. محلول پاشی غلظت های مختلف سیترات آهن و سولفات منگنز شامل یک مرحله قبل و دو مرحله بعد از گلدهی با استفاده از یک سمپاش 10 لیتری تا مرحله آب چک روی تاک ها انجام شد. میوه ها در زمان بلوغ تجاری (درجه بریکس 17 تاک های شاهد) از شاخه های علامت گذاری شده در تاک های تیمار شده با غلظت های مختلف سیترات آهن و سولفات منگنز برداشت و ارزیابی شد. بر اساس نتایج مقدار شاخص سبزینگی در برگ تاک های تیمار شده با سیترات آهن 1% + سولفات منگنز 1% به میزان (7/31 %) بیشتر از مقدار این شاخص در برگ تاک های شاهد بود. همچنین، بیشترین وزن 20 حبه، وزن خوشه و عملکرد مربوط به تاک هایی بود که با ترکیب سیترات آهن 1% + سولفات منگنز 1% تیمار شده بودند. بیشترین مقدار مجموع مواد جامد محلول بدون اختلاف معنی دار مربوط به میوه تاک های تیمار شده با ترکیب سیترات آهن 1% + سولفات منگنز 1% و سیترات آهن 1% به تنهایی بود. در مورد اسید قابل تیتر بیشترین مقدار مربوط به میوه تاک های تیمار شده با سولفات منگنز 1% به تنهایی بود. بیشترین مقدار اسید آسکوربیک (ویتامین ث) مربوط به میوه تاک های تیمار شده با سیترات آهن 1% به تنهایی بود. ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه تاک های تیمار شده با ترکیب سیترات آهن 1% + سولفات منگنز 1% (27%) بیشتر از میوه تاک های شاهد بود. بیشترین محتوای پی کوماریک اسید (94/16 میکروگرم بر گرم وزن حبه) مربوط به تاک هایی بود که با ترکیب سیترات آهن 1% + سولفات منگنز 1% تیمار شده بودند. بیشترین افزایش در محتوای کوئرستین مربوط به تاک های تیمار شده با سیترات آهن 1% در ترکیب با سولفات منگنز 1% (87/19 میکروگرم در گرم وزن حبه) بود که در مقایسه مقدار این فلاونول در میوه تاک های شاه