تغذیه برگی یک روش سریع و کارآمد جهت تأمین نیاز غذایی تاک به ویژه در مراحل بحرانی رشد است. در این پژوهش اثر محلول پاشی نانوکلات آهن و منگنز هرکدام در سه سطح (0، 5/0 و 1درصد) بر برخی صفات کیفی انگور رقم "بیدانه سفید" در دو مرحله غوره گی و رسیدگی کامل ارزیابی شد. بر اساس نتایج میزان اسیدیته (pH)، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر (TA)، اسید آسکوربیک و آنتوسیانین حبه های انگور طی مرحله غوره گی تحت تاثیر سطوح مختلف محلول پاشی آهن قرار گرفت. همچنین اثرات سطوح مختلف منگنز در مرحله غوره گی تاثیر معنی داری بر صفات pH، اسیدیته قابل تیتر، میزان مواد جامد محلول و اسید آسکوربیک داشت، اما اختلاف معنی داری در میزان آنتوسیانین با نمونه های شاهد مشاهده نشد. کمترین میزان pH (5/2) مربوط به نمونه شاهد در مرحله غوره گی و بیشترین میزان (75/3) مربوط به تیمار آهن یک درصد در مرحله رسیدگی بود. همچنین کمترین میزان اسیدیته قابل تیتراسیون (9/0 درصد) مربوط به تیمار آهن 1 درصد در مرحله رسیدگی و بیشترین میزان این صفت کیفی(75/1 درصد) مربوط به تاک های شاهد در مرحله غوره گی بود. کمترین میزان مواد جامدمحلول (0Brix 9)، مربوط به نمونه شاهد در مرحله غوره گی و بیشترین میزان این صفت کیفی ( 0Brix4/25) مربوط به تیمار منگنز 1 درصد در مرحله رسیدگی بود. همچنین نتایج نشان داد که کمترین میزان آنتوسیانین (02/0 میلی گرم در 100گرم وزن میوه) مربوط به نمونه شاهد در مرحله غوره گی و بیشترین میزان آنتوسیانین (071/0 میلی گرم در 100گرم وزن میوه) مربوط به تیمار منگنز 5/0 درصد در مرحله رسیدگی بود. بیشترین میزان اسید آسکوربیک (6/24 میلی گرم در 100گرم وزن حبه) مربوط به تیمار منگنز 1 درصد در مرحله رسیدگی و کمترین میزان این صفت کیفی (04/9 میلی گرم در 100گرم وزن حبه) مربوط به تاک های شاهد در مرحله غوره گی بود. به طور کلی بر اساس نتایج محلول پاشی نانوکلات آهن و منگنز منجر به بهبود شاخص های کیفی میوه انگور طی دو مرحله غوره گی و رسیدگی کامل شد.