هدف از پژوهش حاضر شناسایی تأثیر صلاحیت حرفه ای بر بهبود کیفیت زندگی کاری بود. روش پژوهش، توصیفی همبستگی بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه کارشناسان پژوهش دانشگاه تهران تشکیل می دادند (N=281). برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و تعداد 162 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده از پرسشنامه محقق ساخته صلاحیت-حرفه ای با پایایی (a=0.94) و کیفیت زندگی کاری والتون با پایایی (a=0.85) استفاده شد که روایی صوری آن ها نیز با استفاده از نظر متخصصان تأیید شد. برای تحلیل داده ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، تی تست تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تی تست تک نمونه ای نشان داد صلاحیت حرفه ای کارشناسان پژوهش بالاتر از میانگین مورد انتظار و کیفیت زندگی کاری آنان پایین تر از میانگین مورد انتظار می باشد. نتایج ضریب همبستگی نشان داد بین صلاحیت حرفه ای و کیفیت زندگی کاری کارشناسان پژوهش رابطه مثبت و معنی داری آماری (0/49=r، و 0/01≥P) وجود دارد و بر اساس نتایج مدل سازی معادلات ساختاری تأثیر صلاحیت حرفه ای بر کیفیت زندگی کاری (0.36=γ ) تأیید شد.
