هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری و بهره وری کارکنان بود. روش پژوهش، توصیفی-همبستگی و جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان دانشگاه تهران تشکیل می-دادند که تعداد آن ها بر اساس آمار 2025 نفر بود. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و تعداد 323 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که گزینش آن با استفاده از روش نمونه طبقه بندی شده صورت گرفت. با توجه به اهداف پژوهش برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون (1973) و پرسشنامه بهره وری هرسی و گلدسمیت (1998) استفاده شد که ضریب آلفای کرونباخ آن ها به ترتیب 87/0 و 84/0 محاسبه شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها با استفاده ازنظر متخصصان و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی تایید شد. نتایج نشان داد بین کیفیت زندگی کاری و مولفه های آن با بهره وری کارکنان رابطه مثبت و معنی دار آماری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین مولفه های کیفیت زندگی کاری، مولفه های محیط کار ایمن و بهداشتی، وابستگی اجتماعی زندگی کاری و یکپارچگی و انسجام اجتماعی در سازمان کار قابلیت پیش بینی بهره وری کارکنان را دارند.
