سعید آریاپوران

زمینه و هدف: پرستاران در دوره شیوع کوید-19 مشکلات روان شناختی زیادی را تجربه می کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی در پرستاران در زمان شیوع کوید-19 و مقایسه این مشکلات در پرستاران براساس جنسیت، سطح تحصیلات، وضعیت تأهل و بخش فعالیت شغلی بود. مواد و روش ها: روش تحقیق توصیفی بود. 312 پرستار شاغل در بیمارستان های ملایر به صورت سر شماری در پژوهش شرکت و پرسشنامه های افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی بک را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس چندمتغیری (مانکوا) با استفاده از نرم افزار SPSS-24 استفاده شد. ملاحظات اخلاقی: این پژوهش در کمیته اخلاق پژوهش دانشگاه ملایر با کد IR.MALAYERU.REC.1399.002 ثبت شده است و تمام اصول اخلاقی پژوهش رعایت شده است. یافته ها: میزان شیوع افسردگی متوسط تا شدید، اضطراب متوسط تا شدید، افکار خودکشی و آمادگی برای خودکشی به ترتیب 38/15، 47/46، 56/27 و 94/9 درصد بود. نتایج مانکوا نشان داد که افسردگی (009/0=p) و اضطراب (001/0=p) پرستاران زن بیشتر از مردان و افسردگی و افکار خودکشی پرستاران دارای مدرک کارشناسی بیشتر از پرستاران دارای مدرک کارشناسی ارشد بود(01/0=p). اضطراب و افکار خودکشی پرستاران مجرد بیشتر از متأهل بود(01/0=p). پرستاران بخش اورژانس (03/0=p) و بخش ICU و CCU (04/0=p) بیشتر از گروه فوریت های پزشکی اضطراب داشتند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از شیوع بالای افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی پرستاران در دوره شیوع کوید-19 بود. بنابراین توجه به میزان شیوع بالای مشکلات روان شناختی و استفاده از درمان های روان شناختی برای کاهش افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی پرستاران در دوره شیوع کوید-19 پیشنهاد می شود.