هدف پژوهش حاضر بررسی میزان شیوع افسردگی در کودکان دارای اختلال یادگیری خاص و نقش ارتباط والد-کودک و کودک-معلم در پیش بینی علائم آن بود. روش پژوهش همبستگی بود. از میان دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص، در سه شهرستان بروجرد، نهاوند و ملایر 596 دانش آموز به صورت سرشماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس های سطح 2 - افسردگی کودک نسخه ی والد/سرپرست، رابطه کودک-والد (نسخه ی والد) و رابطه دانش آموز-معلم (نسخه ی معلم) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری هم زمان استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان افسردگی شدید، متوسط و خفیف در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص به ترتیب15/10، 25/17 و 9/90 درصد بوده است. نتایج نشان داد که نزدیکی کودک-والد (پدر و مادر) و کودک معلم با افسردگی رابطه ی منفی معنی دار داشت؛ تعارض و وابستگی کودک-والد (پدر و مادر) و کودک معلم با افسردگی رابطه ی مثبت معنی دار داشت؛ تمام ابعاد وابستگی کودک-والد و کودک-معلم به غیر از ارتباط نزیک کودک-پدر در پیش بینی افسردگی کودکان دارای اختلال یادگیری خاص نقش معنی دار داشتند. بر اساس نتایج، آموزش های مبتنی بر تعامل کودک-والد و کودک-معلم برای کاهش علائم افسردگی کودکان دارای اختلال یادگیری خاص پیشهاد می شود.
