سعید آریاپوران

زمینه و هدف: کمال گرایی، ارزشمندی بدن و نگرانی می توانند نقش مهمی در اختلال خوردن ایفا کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه کمال گرایی، ارزشمندی بدن و نگرانی با علایم اختلال خوردن در زنان دارای فعالیت ورزشی بود. مواد و روش کار: در این پژوهش همبستگی، 181 نفر از زنان دارای فعالیت ورزشی اروبیک و آمادگی جسمانی با روش نمونه-گیری خوشه ای انتخاب و مقیاس های اختلالات خوردن اهواز، کمال گرایی مثبت و منفی (تری -شورت، 1995)، ارزشمندی بدن (مندلسون و همکاران، 2001) و نگرانی اهواز، را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که 5/16 درصد ورزشکاران دارای علایم اختلال خوردن، 3/14 درصد دارای علایم بی اشتهایی عصبی و 3/3 درصد دارای علایم پرخوری عصبی بودند. بین کمال گرایی مثبت (328/0- =r) و کمال گرایی منفی(446/0 =r)، ارزشمندی بدن (251/0- =r) و نگرانی(259/0 =r) با علایم اختلال خوردن رابطه معنی دار وجود داشت و متغیرهای پیش بین 26/0 واریانس علایم اختلال خوردن را تبیین نموده است. نتیجه گیری: نتایج با پژوهش های قبلی همسو بوده و از رابطه کمال گرایی، ارزشمندی بدن و نگرانی با علایم اختلال خوردن در زنان دارای فعالیت ورزشی حمایت می کند و تلویحات مهمی در توجه به متغیرهای پیش بین علایم اختلال خوردن در زنان ورزشکار دارد.