سعید آریاپوران

مقدمه: مراقبین خانگی سالمندان دارای مشکلات روانشناختی هستند که برای رفع این مشکلات به مداخلاتی نیاز می­باشد. هدف این پژوهش نعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تاب آوری و افکار خودکشی مراقبین خانگی سالمندان بود. روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی و پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه­­ آماری این پژوهش شامل کلیه مراقبین خانوادگی سالمندان مراجعه کننده به سازمان بهزیستی شهرستان بابل در نیم­سال دوم 1400 بودند که 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه­های تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامه افکار خودکشی بک (1987) بود. مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن­ آگاهی بر روی گروه آزماش انجام شد و گروه کنترل هیچ­گونه مداخله­ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون­های توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. میزان P کمتر از 05/0 معنی­داری در نظر گرفته شد. یافته­ها: در متغیر تاب آوری، میانگین و انحراف استاندارد گروه آزمایش در پیش آزمون 42/4±02/27 و در پس آزمون 51/5±67/39 و در متغیر افکار خودکشی، میانگین و انحراف استاندارد گروه آزمایش در پیش آزمون 74/2±27/18 و در پس آزمون 83/1±93/10 به­دست آمد. نتایج تحلیل کوواریانس نیز نشان داد که ذهن آگاهی بر تاب آوری و افکار خودکشی مراقبین خانگی سالمندان تاثیر داشت (01/0P< ). ­نتیجه گیری: بر اساس یافته­های پژوهش، از شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برای افزایش تاب­آوری و کاهش افکار خودکشی در مراقبین خانگی سالمندان می­توان استفاده کرد.