هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری بر خودافشایی زناشویی، وضعیت زناشویی، افسردگی و افکار خودکشی زنان دارای رضایت زناشویی پایین بررسی بود. بدین منظور با استفاده از نمونه گیری در دسترس، از زنان با شکایت زناشویی مراجعه کننده به مرکز مشاوره آرامش (معاونت اجتماعی ناجااصفهان) 32 نفر انتخاب و به شیوه تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایشی، آموزش شناختی-رفتاری را طی 9 جلسه ی 90 دقیقه ای دریافت کردند، در حالی که این آموزش درباره ی گروه کنترل انجام نشد. ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه خودافشاگری زناشویی، وضعیت زناشویی، پرسشنامه افکار خودکشی بک و پرسشنامه افسردگی بک بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون برای گردآوری داده ها بر روی آزمودنی اجرا شد. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش درمان شناختی-رفتاری، به طور معناداری خودافشایی زناشویی و رضایت زناشویی در مرحله پس آزمون را در گروه آزمایش افزایش و افسردگی و افکار خودکشی را کاهش داد. به طور کلی، این روش درمانی باعث بهبود رضایت و صمیمیت زوجین گردید.