هدف پژوهش بررسی مقایسه علایم روانشناختی، چشم انداز زمانی و تاب آوری در زنان متأهل با و بدون همسرآزاری در شهر سرابله بود. روش تحقیق علّی-مقایسه ای بود. در این تحقیق 297 نفز از زنان متأهل 20 تا40 سال شهر سرابله به صورت نمونه گیری در دسترس در تحقیق شرکت داده شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس همسرآزاری (هادسون و مک اینتاش، 1981)، پرسشنامه نشانه های روانی (دورا و همکاران، 2006)، پرسشنامه چشم انداز زمانی (زیمباردو و بوید، 1999) و مقیاس تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) استفاده شد. تحلیل دادها نشان داد تعداد 51 نفر از نمونه ها دچار همسرآزاری بودند که با 51 نفر از نمونه هایی که همسرآزاری نداشتند و از نظر سن، تحصیلات و موارد دیگر شبیه بودن مقایسه شدن. یافته ها نشان داد که 8/16 درصد از زنان متأهل در معرض سوءاستفاده غیرجسمانی همسران، 1/14 درصد در معرض سوءاستفاده جسمانی همسران و به صورت کلی 2/17 درصد در معرض همسرآزاری قرار داشتند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که که میانگین علایم روانشناختی، گذشته منفی و حال تقدیرگرا در گروه در معرض همسرآزاری بیشتر بوده است؛ درحالی که میانگین گذشته مثبت، حال لذت گرا، چشم انداز زمانی آینده، آینده متعالی و تاب آوری در گروه مقایسه یعنی زنانی که در معرض همسرآزاری نبوده اند بیشتر بوده است (05/0