زندانیان از مشکلات روانشناختی زیادی برخوردار هستند. افکار خودکشی یکی از مشکلاتی است که آنها تجربه می کنند و بررسی متغیرهای پیش بین آن از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، بررسی شیوع افکار خودکشی در زندانیان و نقش خویشتن داری و راهبردهای مقابله ای در پیش بینی آن بود. در این تحقیق توصیفی- همبستگی، 113 زندانی بزرگسال مقیم زندان های شهرستان همدان به صورت دردسترس و داوطلبانه در تحقیق شرکت نمودند. برای گردآوری اطلاعات از مقیاس های افکار خودکشی، خودمهاری و سبک های مقابله ای استفاده شد. براساس نتایج توصیفی، 7/33 درصد زندانیان دارای افکار خودکشی پرخطر بودند. نتایج نشان داد که بین خویشتن داری (428/0- =r) و راهبرد مقابله ی مسأله مدار (243/0- =r) با افکار خودکشی در زندانیان رابطه منفی وجود دارد. براساس نتایج رگرسیون گام به گام، خویشتن داری و راهبرد مقابله ای مسأله مدار سهم معنی داری از افکار خودکشی زندانیان را پیش بینی نموده است. نتایج از شیوع بالای افکار خودکشی در زندانیان و رابطه ی خویشتن داری و راهبرد مقابله ی مسأله مدار با آن در زندانیان بزرگسال حمایت می کند و آموزش خویشتن داری و راهبردهای مقابله ای مثبت می تواند نقش مهمی در کاهش افکار خودکشی آنان داشته باشد