سعید آریاپوران

پژوهش حاضر باهدف مقایسه اثربخشی درمان‌های ذهن‌آگاهی مبتنی‌بر تقویت رابطه و هیجان‌مدار بر عملکرد خانواده در زوج‌های با خودافشاگری پایین انجام‌شد. این پژوهش یک‌مطالعه نیمه‌آزمایشی باطرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون باگروه آزمایش و گواه و پیگیری 3ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره غیردولتی شهرکرمانشاه درسال 1401-1402 بودند که میزان خودافشاگری پایین داشتند. ازمیان آنان 30 زوج به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب‌شده، به‌صورت تصادفی در دوگروه آزمایشی و یک‌گروه گواه جایگزین گردیدند (هرکدام 10 زوج). گروه آزمایش اول تحت‌درمان ذهن‌آگاهی مبتنی‌بر تقویت رابطه (هشت جلسه زوجی 90 دقیقه‌ای و یک جلسه روزکامل) و گروه آزمایش دوم تحت مداخله هیجان‌مدار (نه جلسه زوجی 90 دقیقه‌ای) قرارگرفتند و گروه گواه مداخله‌ای دریافت‌نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودافشاگری زناشویی وارینگ و همکاران (۱۹۹۸) و پرسشنامه عملکردخانواده تاویتیان و همکاران (1987) بود. نتایج حاصل‌از تحلیل‌واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان‌داد که هردو مداخله موجب بهبود عملکردخانواده گردیده (01/0p<) و این اثر درطول دوره پیگیری نیز حفظ‌شده‌است. همچنین یافته‌های پژوهش حاکی‌از آن بود که‌بین درمان ذهن‌آگاهی مبتنی‌بر تقویت رابطه و هیجان‌مدار تفاوت معنی‌داری دربهبود عملکردخانواده وجودندارد. باتوجه به نتایج پژوهش توصیه می‌شود مشاوران از هردو رویکرد به‌عنوان روش درمانی مؤثر درجهت کمک به بهبود روابط زوجین و خانواده استفاده‌نمایند.