شاید سخن گفتن در باب کاربری انواع گونههای ریزجلبکی در زمینههای مختلف، رویکردهای جهانی جهت افزایش بهرهوری کشت این موجودات و نیل به برتری اقتصادی در کنار منافع عظیم زیستمحیطی (مانند تصفیه فاضلاب و تثبیت CO2) گزاف باشد. جهت دستیابی به این افزایش بهرهوری، تمرکز بر فاکتورهای مختلف موثر بر کشت در پژوهشهای اخیر جهانی مشاهده میشود. در مورد برخی از این فاکتورها نظیر شرایط نوری، دما، غلظت مواد مغذی، میزان CO2 و نظایر آن پژوهشهای مختلفی صورت گرفته است. لذا در این مقاله سعی شده با پرهیز از تکرار مقدمات و ذکر مجدد کاربریها و یا بازگوئی اثرات فاکتورهای مذکور، صرفا پژوهشهائی مرور شوند که بر روی برخی فاکتورهای کمتر آزموده اما با تاثیرات مهم بر افزایش بهره وری کشت به ویژه در مقیاس بزرگ تمرکز کردهاند. لذا در ابتدا محیطهای مختلف کشت شامل آب شیرین، آب دریا و فاضلاب جهت به کارگیری در کشت انبوه تشریح و مقایسه شده و گونههای برتر هریک از محیطها معرفی شدهاند و سپس روش های مختلف کشت شامل فتواتوتروفیک، هتروتروفیک، میکسوترفیک و فتوهتروتروفیک مقایسه شدهاند. به استفاده مجدد از آب بازیافتی فرآیند کشت ریزجلبکها جهت کاهش هزینههای تصفیه و پمپاژ و چالش های مرتبط با آن نگاهی شده و در انتها اثر تنشها (که بواسطه تجهیزات بکارگرفته شده و در فرآیندهای کشت بزرگمقیاس از دغدغههای اصلی است) بر روی بهره وری کشت و راهکارهای کاهش این اثرات مورد نظر قرار گرفته است.
