سهیلا سادات هاشمی

در جهت افزایش سرعت و کاهش هزینه، برآورد محدودیت بیواقلیمی و استعداد اراضی کشت انگور در منطقه ازندریان از دو مدل ترزا و سرواتانا، استفاده شد و نتیجه با روش فائو مقایسه گردید. منطقه مورد مطالعه در قسمتی از غرب شهرستان ملایر و شرق شهر همدان واقع شده است. پس از جمع آوری اطلاعات اقلیم، خاک و زمیننما، ارزیابی تناسب اراضی با سیستم فائو برای 8 خاکرخ انجام گردید. نتایج روش پارامتریک )ریشه دوم( برای انگور آبی، زیر کلاس S2c را نشان داد. در مدل ترزا کاهش عملکرد سالیانه محصولات مورد مطالعه 21 درصد به دست آمد، که در کلاس h2 )محدوده 40 - 20 درصد کاهش عملکرد( قرار گرفت. کلاس خطر یخبندان f4 ، بدست آمد. نتایج مدل ترزا نشان داد که محصول انگور در کلاس نهائی بیواقلیمی C4 قرار گرفته، که بیشترین محدودیت را دارد. ارزیابی نتایج با کمک مدل سرواتانا نشان داد که منطقه مورد مطالعه برای کشت انگور آبی دارای تناسب متوسط ) S2 ( است. مهمترین عامل محدود کننده در منطقه مورد مطالعه، اقلیم بود. علاوه بر آن واکنش خاک، شیب و ماده آلی نیز بعد از اقلیم بهعنوان فاکتورهای محدود کننده محسوب شدند. توصیه میشو