ثمر مرتضوی

زمینه و هدف: بومسازگان آبی بهویژه رودخانههایی که از محدودههای مسکونی پرجمعیت عبور میکنند بیش از منابع دیگر برای مصارف گوناگون استفاده میشوند و میتوانند اثرات گستردهای بر محیط و سلامتی انسان داشته باشند. رودخانه کرج یکی از بزرگترین بومسازگانهای آبی استان البرز بوده که سه مرکز مهم تصفیهخانه در مجاورت آن استقرار یافته است. مواد و روش: ازآنجاکه سمیت و پایداری طولانیمدت ویژگی اصلی آلایندههای دارویی در محیطهای آبی است، پژوهش حاضر بهمنظور بررسی میزان باقیمانده داروهای ضدالتهابی، غلظتهای ناپروکسن، سبکس و دیکلوفناک در رودخانه کرج با نمونهبرداری از 14 ایستگاه در مسیر رودخانه، شش ایستگاه در تصفیهخانه و پساب مربوطه انجام گردید. پس از آمادهسازی و اندازهگیری شد. HPLC فیلتراسیون نمونهها، میزان غلظت آلایندههای دارویی با کمک دستگاه 0، و / 0، سبکس 091 / یافتهها: نتایج حاصل نشان داد در آب رودخانه کرج میانگین غلظت داروهای ناپروکسن 409 ،0/ 0 و 566 / 0 میکروگرم بر لیتر است. در تصفیهخانهها و پساب مربوطه به ترتیب غلظت ناپروکسن 774 / دیکلوفناک 034 0 میکروگرم بر لیتر به دست آمد. / 0 و 064 / 0 و دیکلوفناک 082 / 0 و 171 / سبکس 260 نتیجهگیری: روند کاهشی غلظت آنها به ترتیب در نمونههای فاضلاب، پساب و آب میباشد که بیشترین غلظت مربوط به ناپروکسن و کمترین آن مربوط به دیکلوفناک بود. از سوی دیگر وجود همبستگی میان این آلایندهها در نمونههای مختلف میتواند بیانگر عدم کارایی تصفیهخانهها و پایداری این مواد باشد که در نهایت از طریق پساب، به رودخانه تخلیه میگردند. در این راستا جهت حفظ محیط زیست منطقه، لزوم بهکارگیری روشهای مؤثر تصفیه ضرورت دارد.