ثمر مرتضوی

توسعه نیازمند زمین است و بدیهیترین ویژگی توسعه، تغییر کاربری اراضی و بهتبع آن آلودگی سیمای سرزمین است. برای بررسی اختلال سیمای سرزمین، پس از تولید نقشه کاربری اراضی با استفاده از دو نقطه دید در ،SHDI و MPS ،LSI ،LPI تصویر ماهواره لندست سال 1395 ، با استفاده از سنجههای تولیدشده از منطقه، محدوده DSM منطقه مطالعاتی درنظرگرفته و با اعمال ارتفاع ناظر بر روی نقشه قابل دید از این نقاط استخراج معیار بصری اختلال بررسی گردید. با توجه به وجود کاربریهای انسانساخت و طبیعی موجود در منطقه کمیسازی معیار اختلال با استفاده از سنجههای مذکور انجام 2 برای /35 ،19 ،21/ که از 1 تا بینهایت است، در نقطه دید اول به ترتیب 32 LSI شد. محدوده مقادیر 13/78 ،3/90 ،1/66 ،22/24 ،26/91 ،7/ کاربری جنگل، مرتع و معدن و در نقطه دید دوم با مقادیر 27 برای کاربریهای مسکونی، جنگل، مرتع، آبزیپروری، کشاورزی و صخرهای محاسبه گردید. ارزش برای کاربریهای معدن، آبزیپروری و کشاورزی و نزدیک بودن آن به عدد یک LSI پایین شاخص بیانگر حضور انسان است که برای کاربریهای طبیعی این ارزش بسیار بالاتر از یک محاسبهشده است. نشاندهنده انقطاع کاربریهای طبیعی مرتع و جنگل توسط کاربری SHDI و MPS نتایج سنجههای بالا و MPS انسانساخت معدن است. در نقطه دید دوم که کاربری جنگل، مرتع و صخرهها با مقادیر نزدیک به هم، چهره بکری را به سیمای سرزمین داده است، حضور کاربری کشاورزی، مسکونی و پایین و متفاوت از کاربریهای طبیعی، سبب فقدان طبیعی بودن این بخش MPS آبزیپروری با مقادیر از منطقه و ایجاد اختلال شده است. نتایج این مطالعه روش جدید برای درک و درنظرگیری اثرات تغییر سیمای سرزمین درزمینه برنامهریزی و مدیریت را ارائه مینماید.