ثمر مرتضوی

زمینه و هدف: با توسعه صنایع در سواحل و گسترش شهرهای ساحلی، اکوسیستم های آبی و آبزیان در معرض آلاینده های مختلف به ویژه فلزات سنگین قرار گرفت هاند. فلزات سنگین پس از ورود به محیط آبی در بافت آبزیان تجمع یافته و در نهایت وارد زنجیره غذایی شده و به بدن انسان راه م ییابند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی خطر عناصر سرب، کادمیوم و روی در دو گونه ماهی خوراکی کوسه باله سیاه کوچک و ماهی هامور خلیج فارس در سال 1395 انجام شد. مواد و رو شها: در مطالعه حاضر نمون هبرداری در پاییز سال 1395 انجام گرفت و از هر گونه ماهی، 15 نمونه عضله برداشت و به روش مرطوب هضم و غلظت سرب، روی و کادمیوم به وسیله دستگاه جذب اندازه گیری گردید. تجزیه و تحلیل داد هها با استفاده از نرم افزار OG 67 Furnace AAS Model اتمی Binomial Test و Shapiro-Wilk، One Sample T-Test ورژن 20 و آزمون های ،SPSS آماری انجام شد. انجام شد. یافت هها: بر اساس نتایج، میانگین غلظت فلزات سرب، روی و کادمیوم به ترتیب در عضله ماهی کوسه بال 0/27 بود mg/kg 13 و /54 ،9/ 0/22 و در ماهی هامور به ترتیب 14 mg/kg 8 و /4 ،5/ سیاه کوچک 5 که میانگین غلظت فلز سرب در هر دو ماهی، بیشتر از حد استاندارد سازمان جهانی بهداشت بود. مقدار شاخص بهره مخاطره کل برای ماهی کوسه باله سیاه کوچک و ماهی هامور کمتر از 1 بود. نتیجه گیری: جذب سرب، کادمیوم و روی به واسطه مصرف عضله خطری مصرف کنندگان را تهدید نمی کند، اما مقادیر فاکتور وضعیت به دست آمده برای ماهی کوسه باله سیاه کوچک و ماهی هامور در محدوده استاندارد معرفی شده برای ماهیان آب های آزاد قرار ندارد و نشان دهنده شرایط نامناسب این زیستگاه برای آبزیان از نظر سلامت و استر سهای محیطی می باشد.