امروزه با توجه به گسترش ارتباطات رادیویی و افزایش تعداد مشترکین تلفن همراه و استفاده از اینترنت بر بستر ADSL و وایرلس و به تبع آن بالا بردن کیفیت و افزایش دکل های مخابراتی توسط شرکت های ارایه دهنده سرویس اینترنت (ISP)، حضور امواج الکترومغناطیسی در زندگی بشر بعنوان آلاینده های نوظهور در محیط زیست، مطرح می باشد. آلودگی های الکترومغناطیس در کره زمین، موضوعی نوین و قابل تامل در ابعاد مختلف است در این راستا با توجه به نگرانی های عمومی و قابل توجهی که در مورد اثرات احتمالی ناشی از امواج الکترومغناطیس بر روی سلامت افراد وجود دارد، بررسی موقعیت و میزان امواج ساطع شده ناشی از این منابع در کلان شهرها، ضروری است تا شاید در خصوص کاهش آن در بخش های اجرایی گامی برداشته شود. این امر با توجه به تشعشات ساطع شده از آنتن های BTS (Base Transceiver Station) سبب نگرانی هایی بین مردم شده که برخی موارد نیز مشکلاتی برای تاسیسات BTS به دنبال داشته است. به همین دلیل موضوع شبکه های تلفن همراه و دکل هایBTS ، امروزه بسیار مورد توجه قرار می گیرد. نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک در سوئیس نیز حاکی از شکایت افراد به بهانه نزدیکی سکونتگاه ها با آنتن ها بدلیل اختلال در خواب، سردرد و اختلال در تمرکز بود. در جمع بندی نهایی این پژوهش طی پرسشنامه های تهیه شده %74 افراد علائم خود را ناشی از آنتنBTS و %15 درصد بدلیل تلفن همراه و %11 علت را خطوط انتقال عنوان نمودند (بهار آرا، 1383). در همین راستا بر اساس مطالعات صورت گرفته علائم ظاهر شده در ساکنین اطراف آنتن های تلفن همراه بر اساس فاصله محل سکونت تا آنتن به سه دسته الف- 100 متر برای تحریک پذیری، افسردگی، کاهش حافظه و سرگیجه، ب- 200 متر سردرد، اختلال خواب و مشکلات پوستی و ج- 300 متر ایجاد خستگی تقسیم می شود (بهار آرا، 1383).
