سوخت های فسیلی و مسائل محیط زیستی از نگرانی های مشترک جوامع امروزی محسوب می شوند. فناپذیری این منابع و اثرات زیان باری مانند تولید گازهای گلخانه ای باعث شده تا کشورها درصدد تنوع بخشی به منابع انرژی خود با استفاده از انرژی های تجدیدپذیر از جمله زیست توده پسماندهای کشاورزی باشند. در پژوهش حاضر به بررسی ارزیابی چرخه زندگی انرژی تجدیدپذیر تولید شده از منابع زیست توده جامد کشاورزی در شهرستان پارس آباد استان اردبیل با واحد عملکردی یک مگاوات توان الکتریکی خروجی در نیروگاه های حرارتی پرداخته شد. در این مطالعه هفت سناریو شامل نیروگاه با سوخت زیست توده (کاه گندم، کاه جو، کاه کلزا، ساقه ذرت و چوب صنوبر) و سوخت دیزل و سوخت گاز طبیعی براساس شاخص های محیط زیستی مقایسه شد. بیش ترین اثرات سرطان زایی، سمیت آبی، گرمایش جهانی، مصرف انرژی تجدیدناپذیر و شاخص های انتهایی، کاهش منابع و تغییرات آب و هوا مربوط به استفاده از سوخت دیزل در نیروگاه بود. استفاده از زیست توده به عنوان سوخت جایگزین نیروگاهی اثرات تابش یونیزه، تخلیه لایه اوزون، اسیدی شدن آب، اشغال زمین و یوتریفیکاسیون آبی را افزایش خواهد داد. در این میان اگر گرمایش جهانی به-عنوان تهدید اصلی برای محیط زیست باشد، زیست توده می تواند بهترین گزینه برای مقابله با در نظر گرفته شود. در این راستا پیشنهاد می شود جهت بکارگیری باقی مانده کشاورزی به عنوان منبع انرژی و سوخت نیروگاهی، بر روی مزارع سرمایه گذاری شود.
