فرآیند پرداخت کاری با ذرات ساینده مغناطیسی (MAF) جزء جدیدترین فرآیندهای پیشرفته ماشین کاری می باشد. با توجه به منعطف بودن ابزار، بعد از گذشت هفت دهه از ثبت فرآیند پرداختکاری سایشی مغناطیسی کاربردی بودن آن در پرداخت انواع سطوح از جمله سطوح تخت، استوانه ای و آزاد به اثبات رسیده است. در این پژوهش، تاثیر پارامتر های حرکتی فرآیند MAF، بر سطح مقعر فولاد سردکار بصورت تجربی بررسی شده است. این پارامتر ها شامل سرعت دورانی، سرعت خطی، فاصله برس ساینده تا قطعه کار (گپ)، چگالی شار مغناطیسی و زاویه انحنا می باشد. برای این منظور از آهنربای سر کروی استفاده شده و پودر مورد استفاده از روش آلیاژ سازی مکانیکی تهیه شده است. در طراحی آزمایش ها، از روش سطح پاسخ استفاده شده است. بر این اساس، مقدار بهینه چگالی شار مغناطیسی 55/0 تسلا بوده و با افزایش گپ ، تغییرات زبری سطح در ابتدا افزایش و پس از عبور از مقدار بهینه، کاهش می یابد.
