کودکان ممکن از است در مراحلی از رشد خود توسط نزدیکان و یا افراد غریبه قربانی سوء استفاده های جنسی واقع شوند. متاسفانه علی رغم فراوانی این گونه سواستفاده های جنسی به دلایل فرهنگی و اجتماعی رقم سیاه بزهکاری در این باره بالا بوده و جرائم اندکی در این رابطه کشف و تحت تعقیب واقع می گردد. در صورت کشف جرم نیز در مسیر دادرسی کیفری لازم است مقررات ویژه ای در راستای حمایت از کودکان بزه دیده جنسی اتخاذ شده تا حریم خصوصی ایشان حفظ شده، تحت قضاوتهای منفی واقع نگردند و تا حد امکان سلامت روانی ایشان بیشتر از این خدشه دار نگردد. پرسشی که پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با بکارگیری ابزار کتابخانه ای درصدد پاسخگویی به آن است اینکه در مقررات کیفری فعلی چه حمایتهای ویژه ای در رابطه با اطفال بزه دیدگی جرائم جنسی وجود دارد؟ اگرچه در قانون آیین دادرسی کیفری در قالب مواردی مانند صلاحیت بخشی به سمن های مرتبط با حقوق کودکان برای طرح و پیگیری دعوی قانونگذار به صورت پراکنده حمایت های از این گونه اطفال اعمال داشته است اما این موارد حمایتی بسیار اندک و ناکافی بوده و مشابه رویه و مقررات برخی کشورها مانند نظام حقوقی فرانسه و سوئد می بایست مقررات حمایتی بسیار بیشتری در این زمینه بکار گیری گردد.
