نگاهبانی از جان و تمامیت انسان از گذشته دیرین خواسته انسان بوده و عقوبات شدید، لایتغیر و کاملا جدی را برای متجاوزان به تمامیت بدنی انسان قائل شده اند. دین اسلام که به عنوان آخرین و کامل ترین ادیان، از سوی خداوند برای راهنمایی انسان و ایجاد زندگی مطلوب و همراه با آرامش، امنیت و عدل فرستاده شده، به این نکته پر ارزش عنایت داشته و بارها بر آن ابرام داشته است. مثلا در آیه سی و دوم سوره مائده به عمدی بودن قتل و سزای آن، که عقوبت یا قصاص می باشد، به آشکارا اشاره می کند. در تحقیق حاضر به مطالعه ظرافتهای فصیح پرورشی آیه سی و دوم سوره مائده در پیشگیری از ارتکاب بزه قتل عمد توجه شده است. در این آیه خداوند میفرماید : در این آیه، جان در برابر جان یا به گفته .» من قتل نفسا بغیر نفس أوفساد فی الأرض فکأنما قتل الناس جمیعا « دیگر انسان در برابر انسان دانسته و قتل هر انسان را قتل تمام مردم (الناس) تعریف کرده است. در آیه مذکور هیچ قیدی از دین و مذهب برای قاتل و مقتول بیان نکرده است که بر اساس آن بین مسلمان بودن یا مسلمان نبودن تفاوتی مشاهده شود .
